ΑΓΓΕΛΙΑ: Ζητείται φρεσκοχωρισμένος...

... για να τριτώσει το κακό!!!

Αγαπητοί αναγνώστες μιας και είναι μέρες γιορτών σας ζητάω αυτή τη μικρή χάρη βρείτε μου έναν φρεσκοχωρισμένο να γίνω το rebound του για να τριτώσει το κακό. Δεν είναι πια κατάσταση αυτή!!!

Περίπτωση 1
Μέσα Αυγούστου... Φρεσκοχωρισμένος τότε και εγώ... Αποφασίζω μετά από πολύ καιρό να βγω εξόρμηση στο Γκάζι παρέα με μια φίλη μου που είχα να την δω καιρό. Αποφασίζουμε για αρχή να πάμε για ένα χαλαρό ποτάκι σε μια πολύ γαμάτη ταρατσούλα. Πάμε καθόμαστε σε ένα καναπέ και βλέπω ένα παιδί από κάπου απέναντι να με κοιτάζει. Δεν δίνω σημασία, λέω ιδέα μου θα είναι. Δεν ήταν όμως τελικά! Τελικά γνωριστήκαμε (το πως δεν μας απασχολεί στο συγκεκριμένο ποστ) συνεχίσαμε μετά και σε ένα κλαμπάκι, ανταλλάξαμε και κινητά... Όλα τζι τζι που λέει και μία φίλη μου. Την επόμενη μέρα βγήκαμε μόνοι μας για ποτάκι να "γνωριστούμε" καλύτερα. Μιλήσαμε και για τους πρώην μας. Εγώ λιγότερο, αυτός περισσότερο και μου είπε την εξής ατάκα "Εγώ τον πρώην μου τον έχω ξεπεράσει, αλλά παραμένουμε φιλαράκια" (κάπως έτσι το είπε τελοσπάντων). Δεν έδωσα και πολύ σημασία. Ωραία περάσαμε. Την επόμενη έφευγα για μια βδομάδα διακοπές. Μιλούσαμε όμως στο τηλέφωνο όλο αυτό το διάστημα. Περνάει η βδομάδα, γυρνάω Αθήνα και του λέω να συναντηθούμε... Έρχεται το πρώτο άκυρο... και το δεύτερο... και το τρίτο... Με διάφορες δικαιολογίες. Αποτέλεσμα.. συναντιόμαστε μετά από 1 βδομάδα επειδή ήμασταν τυχαία στο ίδιο μαγαζί. Αυτός σαν να μην τρέχει τίποτα, όπως τα είχαμε αφήσει... Αυτό το σκηνικό ξανάγινε και γενικότερα συναντιόμασταν μόνο κατά τύχη, όταν πρότεινα εγώ αυτό το απέφευγε... Μετά από λίγο ξέκοψα και εγώ.. ξέκοψε και αυτός... Στο msn και στο fb δεν μιλούσε ο ένας στον άλλον. Θα είχε περάσει κανας μήνας και μια δευτέρα ξημερώματα μου μιλάει στο fb... κόκκαλο εγώ... αναρωτιέμαι τι να θέλει και άρχισε να "απολογείται" για τον λόγο που εξαφανίστηκε... Κανονίσαμε καφέ την επόμενη μέρα να τα πούμε καλύτερα... Βγήκαμε τα είπαμε και το ρεζουμέ ήταν ότι απλά δεν είχε ξεπεράσει τον πρώην του!!!

Περίπτωση 2
Αρχές Νοέμβρη αυτή τη φορά... Γνωριζόμαστε σε μια καφετέρια... Αυτός δουλεύει εκεί, εγώ είχα πάει να πιω τον καφέ μου... Η γνωριμία μας ήταν γενικά απροσδόκητη... Όμορφο παιδί και τα τιαύτα... Ανταλλάζουμε και κινητά... Πάω και τις δυο επόμενες μέρες στην καφετέρια να τα πούμε, γιατί μετά έφυγα για Θεσσαλονίκη... Όλα ήταν μια χαρά... Μου είχε πει ότι ήταν και φρεσκοχωρισμένος, το διάστημα το είχε αναφέρει στο περίπου... (αργότερα έμαθα ότι ήταν πολύ μικρό). Φεύγω για τη συμπρωτεύουσα. Η επικοινωνία όσο έλειπα ήταν σχετικά συχνή. Γυρνάω πίσω, βλεπόμαστε την ίδια μέρα και κανονίζουμε σινεμά για την επόμενη το οποίο όχι μόνο δεν ακύρωσε, αλλά απλά δεν εμφανίστηκε. Το ίδιο πράγμα έκανε άλλες δύο φορές. Τα βάλαμε κάτω τα συζητήσαμε τα "ξεκαθαρίσαμε" και πήγαν κάπως καλύτερα τα πράγματα. Γενικότερα βέβαια σπάνια εμφανιζόταν αυτός πρώτος, πολλές φορές πρότεινε απλά και μόνο για να το προτείνει, έτσι και αλλιώς είχα καταλάβει πως λειτουργούσε. Φαινόταν ότι δεν έχει ξεπεράσει τον πρώην του, αλλά αυτός να επιμένει ότι και όμως δεν με απασχολεί πια. Έχουν συμβεί πολλά σκηνικά τα οποία δεν θέλουν ανάλυση με κορυφαίο την ατάκα: "Δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να βρω κάποιον και να μην βλέπω σ' αυτόν την φάτσα του πρώην μου". Κολλημένος και αυτός ως το μεδούλι με τον πρώην!!!

Γι αυτό σας λέω αγαπητοί μου αναγνώστες αν έχετε κάποιον γνωστό που χώρισε πρόσφατα και δεν έχει ξεπεράσει ακόμα τον πρώην του κάντε μας ένα κοννεδάκι... Μπορεί να ταλαιπωρηθώ, αλλά δεν πειράζει τουλάχιστον θα έχει τριτώσει το κακό!!!!!

Μέχρι τότε ακούω τον έναν και μοναδικό ύμνο....

Απολαύστε τον και εσείς μαζί μου και είμαι σίγουρος ότι θα εκφράζει και κάποιους από εσάς!!!