Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Σ΄ όποιον αρέσουμε...

...για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!!!
Σαφώς και αναφέρομαι στο πολύ πετυχημένο χθεσινό PRIDE!!!
Πρώτη χρονιά, που αποφάσισα να πάω... αν και απ' ότι έμαθα γίνεται εδώ και 6 χρόνια... Η αλήθεια είναι ότι νόμιζα πως γινόταν λιγότερο καιρό...
Πήγα λοιπόν από τι 5.30 να προλάβω και το Ταμτίδιο... Γενικά γινόταν χαμός, είχε αρκετό κόσμο... Έβλεπες λίγο από το Γκάζι, αλλά με ήλιο... Πολλές φάτσες γνώριμες και όχι... Κλασσικά τυπάκια και μη... Γενικά υπήρχε ποικιλία... κάτι που εξηγούσε και το φετινό μήνυμα... ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΥ!!!  και όντως είμαστε...
Βγήκε λοιπόν η Τάμτα κατά τις 6.30 ανακοίνωσε την αρχή της παρέλασης... κάναμε την ωραία μας βόλτα... Σταδίου και Πανεπιστημίου... Αφήσαμε το στίγμα μας... Και θεωρώ ότι είμασταν αρκετός κόσμος... 
 Η σημαία...

Μετά ξανά στην πλατεία με διάφορα shows με Djs, τους Vegas, την Παπαρίζου, τις Κούκλες, την Ευσταθία, τον Χατζηνάσιο και άλλους...
Ήταν μια χαρούμενη γιορτή, η οποία συνεχίστηκε το βράδυ στο Γκάζι... τέτοια κοσμοσυροή καιρό είχα να δω!!!!

ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ: Καθώς λοιπόν η παρέλαση έφτανε προς το τέλος της... Από μια γωνιά πετάγεται μια νύφη και ένας γαμπρός και πάνε και φωτογραφίζονται μπροστά από τη σημαία...  Πηγαίναν να παντρευτούν, γιατί καθώς περνούσαμε από την Πανεπιστημίου είδα μια ντυμένη λατέρνα να περιμένει έξω από μια εκκλησία, άρα ο γάμος δεν είχε γίνει ακόμα!!! Όλοι να χειροκροτάμε... πολλή φάση!!!
Να και το τεκμήριο!!!!

Και μιας και το τραγούδησε και ο Χατζηνάσιος χτες, είπα να βάλω την επανεκτέλεση...


ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ!!!!

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Episode 8 - THE END

              Το επόμενο πρωί, ο Φαίδωνας κοίταξε το κινητό του και διάβασε το μήνυμα του Άρη. Ήταν ένα σκέτο συγγνώμη. Αναρωτήθηκε για λίγο τι μπορεί να σημαίνει αυτό, αλλά δεν βρήκε κάποια εξήγηση. Έτσι αποφάσισε να τον πάρει τηλέφωνο. Το κινητό ήταν κλειστό. Θα ξαναπροσπαθούσε αργότερα, σκέφτηκε και πήγε να ετοιμαστεί για τη δουλειά.
              Το γύρισμα ήταν σχετικά εύκολο και τελείωσε γρήγορα. Θα περνούσε, επομένως, όλη του τη μέρα με τον Χρόνη. Ήθελε να αναθερμάνει τα πράγματα μετά την ανοησία που έκανε. Εντωμεταξύ, είχε προσπαθήσει να βρει τον Άρη άλλες δύο φορές, αλλά το κινητό του εξακολουθούσε να είναι κλειστό. Έπειτα, συναντήθηκε με τον Χρόνη και ξεχάστηκε. Ήταν δοσμένος αποκλειστικά σε αυτόν και στην αναθέρμανση της σχέσης τους. Το μεσημέρι το πέρασαν στο σπίτι και το βράδυ αποφάσισαν να πάνε να φάνε σε ένα καλό εστιατόριο.
              Τον Άρη τον ξαναθυμήθηκε την επόμενη μέρα το πρωί, όταν γυρνούσε σπίτι του. Το κινητό εξακολουθούσε να είναι κλειστό. Ο Φαίδωνας παραξενεύτηκε και στην αρχή σκέφτηκε να το ψάξει, όμως μετά από λίγο αποφάσισε ότι μάλλον ο Άρης έκανε λάθος και θα δει τις κλήσεις, όταν τελικά ανοίξει το κινητό του.
              Η εβδομάδα κύλησε λίγο έντονα. Όλοι ήταν στην τσίτα, γιατί θα ξεκινούσε η προβολή της σειράς. Όλα είχαν μπει στην τελική ευθεία. Ο Φαίδωνας ήταν αρκετά αγχωμένος για το αποτέλεσμα, είχε ευτυχώς στο πλευρό του τον Χρόνη να τον ηρεμεί. Ταυτόχρονα, καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, στο αντίπαλο κανάλι είχε βγει διαφημιστικό σποτάκι για μια έκτακτη μεταμεσονύκτια εκπομπή με παρουσιάστρια την δημοσιογράφο της μεσημεριανής ζώνης. Συγκεκριμένα, η εκπομπή θα προβαλλόταν μια μέρα πριν την έναρξη της σειράς. Ο περισσότερος κόσμος αναρωτιόταν ποια είναι αυτή η αποκάλυψη που θα γίνει και πρέπει η εκπομπή να είναι μετά τα μεσάνυχτα.
              Οι μέρες κύλησαν και ήρθε η Τετάρτη το βράδυ. Ο Φαίδωνας, όπως και πολύς άλλος κόσμος περίμενε να ξεκινήσει η εκπομπή της γνωστής δημοσιογράφου. Κανείς, όμως, δεν τον είχε προειδοποιήσει για το θέαμα που επρόκειτο να παρακολουθήσει. Η εκπομπή άρχισε με ένα βίντεο από ένα σπίτι με δύο ανθρώπους, που ήταν ψηφιακά επεξεργασμένοι για να μην αναγνωρίζονται, να κάθονται σε έναν καναπέ να μιλάνε. Του Φαίδωνα του έμοιασε πολύ γνώριμο το σκηνικό. Καθώς προσπαθούσε να θυμηθεί, βγήκε η παρουσιάστρια και ανακοίνωσε ότι το θέμα της εκπομπής αυτής ήταν ο ίδιος. Και ξαφνικά τα ταίριαξε όλα. Το σκηνικό ήταν το σπίτι του Άρη και το μήνυμα που έστειλε όντως πήγαινε σ’ αυτόν. Δεν μπορούσε να το πιστέψει ότι κάποιος τον παγίδεψε με αυτόν τον τρόπο. Η εκπομπή έδειξε τις φωτογραφίες που πίστευε ότι είχε εξαφανίσει, καλύπτοντας όμως το πρόσωπο του Χρόνη και κάποιες σκηνές από την βραδιά με τον Άρη, φροντίζοντας και σ’ αυτές να φαίνεται μόνο το πρόσωπο του Φαίδωνα. Τα τηλέφωνα δεν σταμάτησαν να χτυπάνε. Δημοσιογράφοι που ήθελαν κάποια δήλωση, φίλοι που δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, η οικογένειά του που ήθελε κάποιες εξηγήσεις. Ακόμα και από την εκπομπή πήραν για να τον βγάλουν στον αέρα. Ο μόνος που δεν εμφανίστηκε ήταν ο Χρόνης.
             Ο Φαίδωνας κοίταξε έξω από το παράθυρο του και είχαν ήδη μαζευτεί τα κανάλια να τον περιμένουν. Δεν το πίστευε. Ήθελε να είναι ένας εφιάλτης όλο αυτό και να ξυπνήσει. Έπρεπε να σκεφτεί καθαρά το επόμενο βήμα του. Ήταν μια απόφαση που έπρεπε να πάρει μόνος του, χωρίς την συμβουλή κανενός. Τότε έπεσε στα μάτια του ο ταξιδιωτικός οδηγός της Νέας Υόρκης, που είχε αγοράσει πριν λίγες μέρες και όλα ξεκαθάρισαν. Θα έκανε το όνειρο του πραγματικότητα. Θα πήγαινε να τεστάρει τις ικανότητες του στην Αμερική. Ήταν η πιο ανώδυνη λύση που μπορούσε να σκεφτεί. Ίσως να γυρνούσε μερικούς μήνες μετά, όταν όλα θα είχαν ηρεμήσει.
Άρχισε να ετοιμάζει αμέσως τα πράγματα του. Όταν τελείωσε, είχε ξημερώσει πια. Πήρε μια βαθιά ανάσα και βγήκε έξω. Όλοι οι δημοσιογράφοι μαζεύτηκαν γύρω του και άρχισαν να του ζητάνε μια δήλωση. Φόρεσε απλώς τα γυαλιά του και κατευθύνθηκε προς το αμάξι του. Την ώρα που έμπαινε, πρόσεξε στην γωνία κάποιον κρυμμένο πίσω από ένα δέντρο. Ήταν ο Χρόνης. Όταν το κατάλαβε, ένιωσε σαν να του είχαν χώσει μπουνιά στο στομάχι. Θα έφευγε και δεν θα τον είχε χαιρετήσει. Δεν μπορούσε όμως να κάνει κάτι άλλο. Ήλπιζε πως θα καταλάβει. Έκλεισε την πόρτα και έβαλε μπρος.
Σε λιγότερη από μισή ώρα ήταν στο αεροδρόμιο. Για καλή του τύχη βρήκε θέση σε μια πτήση που έφευγε σε μια ώρα. Αγόρασε το εισιτήριο του, έκανε check- in και πήγε να χαζέψει στα duty free. Αποφάσισε ότι θα τους ενημέρωνε όλους, όταν με το καλό έφτανε στην Αμερική. Σε μια  τηλεόραση είδε ότι με επίσημη ανακοίνωση του σταθμού η σειρά είχε αναβληθεί οπ’ αόριστον. Δεν περίμενε και κάτι διαφορετικό. Αγόρασε το άρωμα που φορούσε ο Χρόνης (ήθελε να έχει κάτι που να του τον θυμίζει) και κατευθύνθηκε προς το αεροπλάνο.
              Ο Φαίδωνας έφτασε τελικά στην Αμερική. Όμως από εκείνη τη στιγμή και μετά τα ίχνη του χάθηκαν...

BON VOYAGE!
-THE END-
Στο SCREW που κυκλοφορεί (Τεύχος 18)