Naked (?) Boys Singing

Το Χ στο πρόσωπο του παιδιού μπήκε γιατί δεν συμμετέχει στην παράσταση φέτος

Πήγα λοιπόν που λέτε το Σάββατο στο Dirty Mezzo για να δω και εγώ αυτή την πολυσυζητημένη παράσταση. Φτάσαμε εκεί κατά τις 10 και κάτι πληρώσαμε τα 25 ευρουλάκια του εισιτηρίου (συμπεριλαμβανομένου ποτού) και πήγαμε στο bar. Η οπτική από το bar είναι χάλια!!! Τελικά πήραμε ένα μπουκαλάκι και ευτυχώς μας βάλανε σε ένα καλό τραπέζι. (Τι 50 τι 60!)

Ο κάτω χώρος του μαγαζιού σχεδόν γέμισε... Και λογικό η πλειοψηφία ήταν γυναίκες και gay...

(Καθόντουσαν πίσω μας μια παρέα αδελφών τίποτα δεν αφήσανε ασχολίαστο!!!!)

Και η παράσταση άρχισε...

Ξεκίνησε η Μουτίδου με stand-up comedy και με το να μας λέει να βγάλουμε τα ταμπού από πάνω μας γιατί πρόκειται να δούμε γυμνό κτλ κτλ κτλ

Βγήκαν μετά τα αγοράκια με κάτι άσπρες πετσετούλες χορέψανε και στο τελος του χορευτικού καταφέραμε για 1 δευτερόλεπτο να δούμε τα πουλάκια τους... μετά σβήσανε τα φώτα.

Αλλαγή ρούχων... οι πετσέτες γίνανε μαγιό τα οποία δε βγήκαν ποτέ...

Ξαναβγαίνει η Μουτίδου να παρουσιάσει το επόμενο θέμα...

Βγαίνουν πάλι τα παιδιά ΝΤΥΜΕΝΑ! κ.ο.κ (μερικές φoρές δεν λέω ήταν γυμνά αλλά μόνο rear view)

Μέχρι που μετά από δύο ώρες παράστασης στο τέλος της εμφανίζονται με τις ίδιες πετσετούλες αλλά σε μαύρο και ναι τις βγάλανε για 2 ολόκληρα δευτερόλεπτα.

Fact 1. Ο Κρητικός δεν έχει μόνο ωραίο σώμα!!! ; )

Fact 2. Τα αγοράκια είναι ημίγυμνα, τώρα γιατί η Μουτίδου στην αρχή έλεγε να βγάλουμε τα ταμπού από πάνω μας δεν ξέρω.

Fact 3. Αν δεν ήταν η Μουτίδου, η παράσταση θα ήταν βαρετήηηηη

Fact 4. Νέος όρος που έμαθα στην παράσταση   TRYSEXUAL= δοκιμάζει σήμερα και αποφασίζει την άλλη βδομάδα...

Fact 5. Ο Δημήτρης Αϊβαλιώτης έχει ωραία φωνή.

Fact 6. Οι περισσότεροι έχουν ωραίο κώλο!!! (Ε τι να κάνω; Μόνο αυτό έδειχναν...)

Βγήκα λοιπόν από την παράσταση και έλεγα ντάξει διαφημιστικό κόλπο ο τίτλος για να μαζέψει κόσμο, περάσαμε μια ευχάριστη βραδιά με λίγο οφθαλμόλουτρο...
Γυρνάω λοιπόν σπίτι και κατεβάζω την αμερικάνικη παράσταση (ναι ναι έχει βγει και σε dvd) και τι να δω; Οι ηθοποιοί γδύνονται από το πρώτο λεπτό και δεν ντύνονται, δεν κρύβονται!!! Το τσουτσούνι πάει σύννεφο με άλλα λόγια...
Γκρουμφ, γκρουμφ ,γκρουμφ!
Γι αυτό λοιπόν προτείνω στην παραγωγή την αλλαγή του τίτλου σε "Underweared Boys Singing" με υποσημείωση "η παρασταση βασίζεται στο Naked Boys Singing"....

Και για να κλείσω... Δεν θεωρώ ότι ήταν μάπα απλά κάποιες στιγμές ήταν βαρετή.Πέρα, όμως,από αυτό η Μουτίδου σε κάνει να ξεκαρδιστείς στα γέλια. Οπότε δεν θα σας πω μην πάτε με την καμία... Απλά δεν θα δείτε αυτό που υπόσχεται ο τίτλος...
Και προσοχή έχει stand-up comedy όπως ανέφερα... άρα όποιος δεν θέλει να συμμετάσχει ας μην κάτσει στα πρώτα τραπέζια!!!!


Ερωτησούλα για τους Θεσσαλονικείς αναγνώστες: Ένα πουλάκι μου είπε ότι στην παράσταση στη Θεσσαλονική τα βγάζανε όλα όλα ισχύει;;;;

Μελαγχολία...

Η σημερινή βραδιά ήταν μελαγχολική...
Φταίει το τηλεφώνημα; Μπα δε νομίζω, έχουμε ξαναμιλήσει...
Φταίνε οι γιορτές; Ούτε αυτό νομίζω, δεν έχω μπει καν σε Christmas spirit...
Τι να φταίει άραγε;
Δεν ξέρω, μάλλον φταίει σε σύνολο η κατάσταση... Οι αναμνήσεις που έρχονται και βασανίζουν το μυαλό... Καλές και κακές... Σίγουρα όμως στιγμές που πέρασαν και δεν θα ξανάρθουν...
Και μετά τι;
Απλά έρχεται η λήθη και τις σβήνει... και εσένα σου μένει μια απροσδιόριστη γλύκα ή πικρία...

Ένας γνωστός μου σήμερα μου είπε "Με το πέρασμα του χρόνου απλά τον σβήνεις από το μυαλό σου... Δεν σου έρχεται πια η εικόνα του από μόνη της, εκτός και αν το θελήσεις εσύ... Και στο τέλος λες άξιζε όλος αυτός ο πόνος όταν το αποτέλεσμα είναι αυτό;"

Όντως άξιζε;
Άξιζει να πονάς τόσο ενώ στο τέλος να ξέρεις ότι θα έρθει η λήθη και θα τα σβήσει όλα;
Και αν τελικά έρθει υπάρχουν τρόποι να μην σε νικήσει, αλλά να την νικήσεις;
Γιατί οι αναμνήσεις ξεχνιούνται... χάνουν το χρώμα τους και σιγά σιγά ξεθωριάζουν...
Τα συναισθήματα; Τι γίνεται με αυτά;
Πόσο σίγουρος μπορείς να είσαι ότι τα έχεις αποβάλλει από μέσα σου;
Πόσο σίγουρος μπορεί να είσαι ότι μια συνάντηση δεν θα σε ξαναγυρίσει στα παλιά;

ΑΓΓΕΛΙΑ: Ζητείται φρεσκοχωρισμένος...

... για να τριτώσει το κακό!!!

Αγαπητοί αναγνώστες μιας και είναι μέρες γιορτών σας ζητάω αυτή τη μικρή χάρη βρείτε μου έναν φρεσκοχωρισμένο να γίνω το rebound του για να τριτώσει το κακό. Δεν είναι πια κατάσταση αυτή!!!

Περίπτωση 1
Μέσα Αυγούστου... Φρεσκοχωρισμένος τότε και εγώ... Αποφασίζω μετά από πολύ καιρό να βγω εξόρμηση στο Γκάζι παρέα με μια φίλη μου που είχα να την δω καιρό. Αποφασίζουμε για αρχή να πάμε για ένα χαλαρό ποτάκι σε μια πολύ γαμάτη ταρατσούλα. Πάμε καθόμαστε σε ένα καναπέ και βλέπω ένα παιδί από κάπου απέναντι να με κοιτάζει. Δεν δίνω σημασία, λέω ιδέα μου θα είναι. Δεν ήταν όμως τελικά! Τελικά γνωριστήκαμε (το πως δεν μας απασχολεί στο συγκεκριμένο ποστ) συνεχίσαμε μετά και σε ένα κλαμπάκι, ανταλλάξαμε και κινητά... Όλα τζι τζι που λέει και μία φίλη μου. Την επόμενη μέρα βγήκαμε μόνοι μας για ποτάκι να "γνωριστούμε" καλύτερα. Μιλήσαμε και για τους πρώην μας. Εγώ λιγότερο, αυτός περισσότερο και μου είπε την εξής ατάκα "Εγώ τον πρώην μου τον έχω ξεπεράσει, αλλά παραμένουμε φιλαράκια" (κάπως έτσι το είπε τελοσπάντων). Δεν έδωσα και πολύ σημασία. Ωραία περάσαμε. Την επόμενη έφευγα για μια βδομάδα διακοπές. Μιλούσαμε όμως στο τηλέφωνο όλο αυτό το διάστημα. Περνάει η βδομάδα, γυρνάω Αθήνα και του λέω να συναντηθούμε... Έρχεται το πρώτο άκυρο... και το δεύτερο... και το τρίτο... Με διάφορες δικαιολογίες. Αποτέλεσμα.. συναντιόμαστε μετά από 1 βδομάδα επειδή ήμασταν τυχαία στο ίδιο μαγαζί. Αυτός σαν να μην τρέχει τίποτα, όπως τα είχαμε αφήσει... Αυτό το σκηνικό ξανάγινε και γενικότερα συναντιόμασταν μόνο κατά τύχη, όταν πρότεινα εγώ αυτό το απέφευγε... Μετά από λίγο ξέκοψα και εγώ.. ξέκοψε και αυτός... Στο msn και στο fb δεν μιλούσε ο ένας στον άλλον. Θα είχε περάσει κανας μήνας και μια δευτέρα ξημερώματα μου μιλάει στο fb... κόκκαλο εγώ... αναρωτιέμαι τι να θέλει και άρχισε να "απολογείται" για τον λόγο που εξαφανίστηκε... Κανονίσαμε καφέ την επόμενη μέρα να τα πούμε καλύτερα... Βγήκαμε τα είπαμε και το ρεζουμέ ήταν ότι απλά δεν είχε ξεπεράσει τον πρώην του!!!

Περίπτωση 2
Αρχές Νοέμβρη αυτή τη φορά... Γνωριζόμαστε σε μια καφετέρια... Αυτός δουλεύει εκεί, εγώ είχα πάει να πιω τον καφέ μου... Η γνωριμία μας ήταν γενικά απροσδόκητη... Όμορφο παιδί και τα τιαύτα... Ανταλλάζουμε και κινητά... Πάω και τις δυο επόμενες μέρες στην καφετέρια να τα πούμε, γιατί μετά έφυγα για Θεσσαλονίκη... Όλα ήταν μια χαρά... Μου είχε πει ότι ήταν και φρεσκοχωρισμένος, το διάστημα το είχε αναφέρει στο περίπου... (αργότερα έμαθα ότι ήταν πολύ μικρό). Φεύγω για τη συμπρωτεύουσα. Η επικοινωνία όσο έλειπα ήταν σχετικά συχνή. Γυρνάω πίσω, βλεπόμαστε την ίδια μέρα και κανονίζουμε σινεμά για την επόμενη το οποίο όχι μόνο δεν ακύρωσε, αλλά απλά δεν εμφανίστηκε. Το ίδιο πράγμα έκανε άλλες δύο φορές. Τα βάλαμε κάτω τα συζητήσαμε τα "ξεκαθαρίσαμε" και πήγαν κάπως καλύτερα τα πράγματα. Γενικότερα βέβαια σπάνια εμφανιζόταν αυτός πρώτος, πολλές φορές πρότεινε απλά και μόνο για να το προτείνει, έτσι και αλλιώς είχα καταλάβει πως λειτουργούσε. Φαινόταν ότι δεν έχει ξεπεράσει τον πρώην του, αλλά αυτός να επιμένει ότι και όμως δεν με απασχολεί πια. Έχουν συμβεί πολλά σκηνικά τα οποία δεν θέλουν ανάλυση με κορυφαίο την ατάκα: "Δεν ξέρω πότε θα μπορέσω να βρω κάποιον και να μην βλέπω σ' αυτόν την φάτσα του πρώην μου". Κολλημένος και αυτός ως το μεδούλι με τον πρώην!!!

Γι αυτό σας λέω αγαπητοί μου αναγνώστες αν έχετε κάποιον γνωστό που χώρισε πρόσφατα και δεν έχει ξεπεράσει ακόμα τον πρώην του κάντε μας ένα κοννεδάκι... Μπορεί να ταλαιπωρηθώ, αλλά δεν πειράζει τουλάχιστον θα έχει τριτώσει το κακό!!!!!

Μέχρι τότε ακούω τον έναν και μοναδικό ύμνο....

Απολαύστε τον και εσείς μαζί μου και είμαι σίγουρος ότι θα εκφράζει και κάποιους από εσάς!!!

Γιατί αγαπώ να μισώ τα Χριστούγεννα...

1. Χριστουγεννιάτικη κατάθλιψη
Βλέπεις τους πάντες χαρούμενους στο δρόμο και νιώθεις ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα, ότι κάτι δεν έκανες σωστά... Γιατί οι άλλοι χαίρονται τόσο πολύ ώστε να σε κάνουν να θες να πάρεις ένα καλάσνικοφ και ν' αρχίσεις να ρίχνεις δεξιά κ αριστερά; Κάθεσαι σπίτι και ότι βλέπεις στην τηλεόραση είναι χαρούμενο ή θα έχει χαρούμενη κατάληξη, ενώ εσύ είσαι μόνος σου στο σαλόνι σου, τυλιγμένος με μια κουβέρτα και δεν θες να ξημερώσει η επόμενη μέρα.

2. Περίπτωση: Single
Από τα πιο απαίσια πράγματα τη συγκεκριμένη περίοδο είναι να μην έχεις ταίρι. Βγαίνεις έξω στη στολισμένη Αθήνα και βλέπεις τον κόσμο να περπατάει χεράκι χεράκι και εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πιάσεις το πουλί σου (όχι αγαπητέ αναγνώστη μην το κάνεις!). Πας να κάτσεις σε μια καφετέρια και όλοι οι καναπέδες δεξιά, αριστερά, πίσω σου και μπροστά σου είναι γεμάτοι από ερωτευμένα ζευγαράκια που μόνο δεν βγάζουνε τα μάτια τους μπροστά σου και έρχεται η στιγμή που πας να παραγγείλεις και είσαι στο τσακ να ζητήσεις κόνιο!

3. Χριστουγεννιάτικη καλοσύνη
Ένα άλλο θέμα αυτές τις μέρες είναι η καλοσύνη... Όχι πείτε μου γιατί πρέπει να είμαι καλός! Γιατί να λέω πράγματα που δεν πιστεύω; Αν η άλλη έχει ντυθεί σαν πατρινό καρναβάλι και με ρωτάει αν μου αρέσει, γιατί να μην της πω να πάει κάπου να κρυφτεί; Γιατί να είμαι καλός με όλον τον κόσμο; Όχι δεν το δέχομαι! Αρκετή καταπίεση αισθάνομαι βλέποντας όλον τον κόσμο να είναι λες και συμμετέχει σε διαφήμιση της Crest, αφήστε με να ξεσπάσω κάπου... Θα λέω κακίες!

4.Κιτς
Ναι οκ να το δεχτώ τα Χριστούγεννα από μόνα τους είναι κιτς, όμως υπάρχει το κιτς και το απαράδεχτο κιτς! Όχι πείτε μου γιατί πρέπει να γεμίσετε το μπαλκόνι σας με πολύχρωμα φωτάκια τόσο πολλά ώστε να καταλήγει να γίνεται λούνα παρκ; Λίγα φωτάκια και με μέτρο, αν και κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη τα φωτάκια πρέπει να είναι άσπρα... Επίσης ο εσωτερικός στολισμός... Αποφασίστε μια γκάμα χρωμάτων και κινηθείτε ανάλογα! Όχι εμείς οι βλάχοι όπως λάχει... Μπλε φωτάκια, με κόκκινες μπάλες και μωβ κορδέλες! Δηλαδή για όνομα του Θεού! Επιθυμητοί συνδυασμοί: κόκκινο-χρυσό, μπλε-ασημένιο, μαύρο-άσπρο-μωβ. Ναι τη βρίσκω πολύ με τα "Black" Christmas. Επίσης μου αρέσει το ανάποδο δέντρο, την προηγούμενη βδομάδα τσακωνόμουν με μια φίλη μου για αυτό, όχι μόνο κάνει εξοικονόμηση χώρου , αφού το μεγάλο εμβαδόν βρίσκεται στο πάνω μέρος, αλλά πιστεύω ότι αναδεικνύει καλύτερα και τα κρεμαστά στολίδια.
Και ναι αγάπες μου τα φούξια δέντρα είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ! Ας γίνει μια οργάνωση για το κάψιμό τους!




Αν εξαιρέσουμε βέβαια αυτά, η συγκεκριμένη περίοδος μου αρέσει... [και ναι τώρα μπορείτε να με πείτε τρελό!] Μ' αρέσει η Αθήνα στολισμένη και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια που λίγο χιόνι το ρίχνει... Μ' αρέσει να κάνω βόλτα στο Σύνταγμα και στην Ερμού και στο τέλος να καταλήγω σε μια καφετέρια να πιω τη ζεστή σοκολάτα μου (αν πάλι είναι Starbucks, cappuccino ή caramel machiato)... Και ειδικότερα η βόλτα αυτή προπαραμονή πρωτοχρονιάς με μια πολύ καλή μου φίλη, που πλέον το έχουμε κάνει παράδοση τόσα χρόνια.
Φέτος λέω να επισκεφτώ και το Golden Hall (είμαι υπερκαταναλωτής και το χαίρομαι!!!!)

Άλλη μια στιγμή που μ αρέσει από τις γιορτές είναι τη μέρα που η γλυκιά μου η μανούλα (ναι δεν μένω μόνος μου!!!) αποφασίζει να φτιάξει τους λατρεμένους κουραμπίεδες της και το σπίτι μοσχομυρίζει!!!!!!

Και φυσικά λατρεύω τα δώρα!!! Τόσο να δίνω όσο και να παίρνω. Μ' αρέσει όμως πολύ και η εύρεση του δώρου στο ανάλογο άτομο... Κάτι που θα είναι προσωπικό, που θα του αρέσει και που θα το χαρακτηρίζει... (τώρα για το τι θέλω φέτος... σκέφτομαι να κάνω μια wish list σε επόμενο ποστ!) 





A! Και αν και ξέρω ότι δεν υπάρχει Αη Βασίλης, φέτος θα βάλω μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ κάλτσα στην πόρτα του δωματίου μου (όχι τζάκι δεν έχω!) γιατί έκανα ένα τεστ στο Facebook και μου έβγαλε ότι ο αγαπημένος Santa θα μου φέρει τον έρωτα της ζωής μου!!! Και ποιος είμαι εγώ να αμφισβητήσω ολόκληρο FB ε;


Καλές Γιορτές λοιπόν σε όλους μας!!!!!!!!!

SCREW this party...

Be there!!!!



“Ανακύκλωσε χαρίζοντας δώρα”

Το en ola club και το περιοδικό Screw καθιερώνουν απο φέτος το

“ Δεν τα πετάω -τα χαρίζω”

Βοηθήστε μας να μαζέψουμε δώρα για να τα χαρίσουμε σε ανθρώπους που τα έχουν πραγματικά ανάγκη.
Φέρτε τα παλιά σας ρούχα, ενα cd που δεν ακούτε πιά, ενα βιβλίο που διαβάσατε , dvd και οτι άλλο νομίζετε οτι μπούμε να χαρίσουμε.

Απο την Πέμπτη 17/12 ημέρα του Χριστουγεννιάτικου μας πάρτυ εώς και 27/12 το τσουβάλι του Άι Βασίλη θα σε περιμένει στην είσοδο του en ola για να γεμίσει με της προσφορές σου.

Κάνε ενα άχρηστο για σένα αντικείμενο , χρήσιμο για το συνάνθρωπό σου.


Για περισότερες πληροφορίες

Τσιτιρίδης Γεώργιος 6934 94 99 9 1 tsitiridis@yahoo.com
Λαζαρίδης Γιώργος 6979553147
και στο facebook en ola cafe ba

Βγες μόνος σου η με την παρέα
βάλε φαντασία και πόζαρε στο φακό του Screw για το πρώτο τεύχος του νέου έτους.
Πάρε μέρος στο φωτογράφικό μας αφιέρωμα και στην Μπιμπελόγατα
Σε περιμένουμε με την παρέα σου στις 17/12 στο xmas and 1 year party του Screw
στο en ola.

Σταυρούλα
Πισωγλέντης
Gordon
Τσολιάς
Τσιτιρίδης
Μπατσιούλας
dj nico t
dj Hlias
Μπιμπελόγατα

και όλοι όσοι έχουν συνεργαστεί με το περιοδικό Screw
θα είναι εκεί για να σε γνωρισουν και να τους γνωρίσεις .

17/12 στο x mas party στο en ola

Εσύ θα λύπεις?

ε.
Και Χριστούγεννα και πάρτυ?
Μα φυσικά θα έχουμε δώρα
πολλά δώρα
πάρα πολλά δώρα
που θα σας περιμένουν.
Dvd , free pass , δωρεάν ενοικιάσεις , εκπτώσεις , δωρεάν καλοπισμό , ποτά .
Έλα να διασκεδάσουμε και να τα κάνεις δικά σου
17/12 x mas party στο en ola με δώρα απο τους

Blue vision
seven film gallery
stencil
kama sutra
alexander sauna
im goming out

Το screw κλείνει ενα χρόνο και το γιορτάζει
because fags can read και αυτό ειναι γεγονός.
Ελα να σβήσουμε το ένα και μοναδικό κεράκι μας
17/12 στο en ola!!

MusicALL...

Ενας «ex hell» άγγελος κατεβαίνει στη Γη έχοντας μια αποστολή: να κάνει δύο ανθρώπους να ερωτευτούν και να τους ενώσει για πάντα. Μόνο όταν το καταφέρει θα μπορέσει να ξανασυναντήσει κι αυτός τον δικό του μοναδικό έρωτα.

Πρόζα, τραγούδι και χορός συνδυασμένα όλα μαζί με ένα κοινό θέμα: τον έρωτα. Η Εβελίνα Παπούλια διάλεξε διάφορα κομμάτια από πολύ γνωστά musical όπως το «Μάγος του Οζ», το «Τόμι», το «Καμπαρέ», το «West Side Story», το «The Wall», το «Ανι», το «Ανοδος και πτώση της πόλης Μαχαγκόνι», το «The Rocky Horror Picture Show» αλλά και μερικά ελληνικά τραγούδια (τα οποία θα τα ακούσετε σε ροκ, πανκ, φιούζιον και φάνκι διασκευές) τα ένωσε με μερικά λόγια και δημιούργησε αυτή τη μουσικοχορευτική παράσταση ή όπως η ίδια το αποκαλεί «θεατροποιημένο live».

Κάπως έτσι θα το παρουσίαζα αν έγραφα σε περοδικό... δεν γράφω όμως!

Οπότε ας τα πάρουμε από την αρχή....

Πήγα λοιπόν χτες στην πρεμιέρα της Εβελίνας Παπούλιας στο Dasein στα Εξάρχεια...

Το μαγαζί ομολογώ να πω ότι δεν το ήξερα, ούτε όμως μου έκανε και εντύπωση που το έμαθα... Ο πάνω χώρος ειδικά, που γίνεται η παράσταση είναι πολύ μικρός και σίγουρα κάποιοι δεν βλέπουν καλά από εκεί που κάθονται. Άσε που για έναν απροσδιόριστο λόγο κατά τη διάρκεια της παράστασης ο εξαερισμός είναι κλειστός! Έλα όμως που χρησιμοποιούν μηχάνημα καπνού και όχι μόνο μια φορά! Φλομώσαμε! Γκουχ γκουχ και πάλι γκουχ!

Ας μιλήσω όμως για την παράσταση...

Η υπόθεση κατά την άποψη μου τελειώνει στα 20 πρώτα λεπτά... Μετά υπάρχει τραγούδι, χορός και πάλι τραγούδι που κάποια στιγμή κάνει και μια κοιλίτσα, μετά βέβαια έρχεται το τέλος που σε "αποτελειώνει". Μου άρεσε πάρα πολύ το κλείσιμο και τα λόγια της Εβελίνας αλλά και το τραγούδι...

Πολλά από τα τραγούδια ομολογώ ότι δεν τα ήξερα... Ε ναι λοιπόν δεν έχω παρακολουθήσει πολλά musicals! Χρεώστε το μου!

Μαζί με την Παπούλια είναι ο Αποστόλης Ψυχράμης [εκπληκτικός στο ρόλο του (ειδικά όταν μαθαίνουμε και το "κουσούρι" του) και με πολύ ωραία φωνή], η Μαρία Δημητράτου [δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε] και το συγκρότημα Zand the Band [το οποίο αποτελείται από τους Φώτη Παπαθεοδώρου στην κιθάρα, Κώστας Γκαγκαστάθης στο μπάσο και Θοδωρής Μακαρούνης στα ντραμς (το τι οφθαλμόλουτρο έκανα στον ντραμίστα δεν λέγεται! Το παιδί είναι κόλαση!!!!!)].

Γενικά λοιπόν η παράσταση μου άρεσε. Δεν με ενθουσίασε, αλλά ούτε μετάνιωσα και τα 15 ευρώ που έδωσα (συμπεριλαμβανομένου ποτού φυσικά)... 

Θα σας πρότεινα λοιπόν αγαπητοί αναγνώστες αν κάποια Τρίτη δεν έχετε τι να κάνετε να περάσετε από τα Εξάρχεια και που ξέρετε ίσως κάπου εκεί μέσα σε αυτό το μπαρ (ενώ βλέπετε την παράσταση) βρείτε το άλλο σας μισό και αν αυτό συμβεί ευχηθείτε και για έναν άγγελο να πάει στον Παράδεισο να συναντήσει τον έρωτα της ζωής του...

 

Α και να μήν ξεχάσω... Είναι για λίγες Τρίτες και ο χώρος είναι πολύ μικρός οπότε μια κράτηση δεν θα έβλαπτε.... 

Τολμάς;

Παιχνίδι: Έρωτας

Κανόνες: Δεν υπάρχουν... Ο καθένας βάζει τους δικούς του όρους ανάλογα το άτομο, τη στιγμή, την κατάσταση... Συνήθως είναι ότι πιο τρελό μπορεί να φανταστεί...

Νικητής ή Χαμένος;
Αυτό εξαρτάται... Μπορεί στο τέλος να έχασες όμως να νίκησες κατά τη διάρκεια...
Γιατί τι είναι αυτό που μένει;
Οι καλές αναμνήσεις, τι κακές αργά ή γρήγορα τις ξεχνάμε....

Τολμάς; ΝΑΙ ΤΟΛΜΩ!!!
                     το ταξίδι αξίζει πολύ περισσότερο απ' ότι το τέλος...

Somebody to Love...

Από προχτές που το έμαθα δεν έχω σταματήσει να τα ακούω...
Ομολογώ να πω ότι η Queen B με εξέπληξε ευχάριστα...

Και για όσους δεν ξέρουν την κοπέλα που τραγουδάει... το όνομα της είναι Leighton Meester και πρωταγωνιστεί σε μια από τις πιο επιτυχημένες σειρές της Αμερικής στο νεανικό κοινό... το Gossip Girl!!!

Η αγάπη θα έρθει να σε βρει.... (Θα έρθει;)

Από τα αγαπημένα μου από τον καινούργιο δίσκο της Χαρούλας...

Άντε να δούμε πότε... 

Εγώ πάντως περιμένω...

Έχω βάλει τα καλά μου μην τυχόν και μου έρθει ακάλεστη και με βρει απροετοίμαστο και περιμένω...

Αλλά που είναι; 

Πολύ αργεί...

Και ακόμα χειρότερα τι γίνεται αν αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι την είχες αλλά την έκανες να φύγει;

Θα υπάρξει επόμενη ή πρέπει να τρέξεις πίσω να σώσεις ότι μπορείς;

Και αν δεν σώζεται τότε τι κάνεις;

2012...

Πήγα και είδα την ταινία την Κυριακή... Όπως ήταν αναμενόμενο γινόταν χαμός... δεν βρήκαμε εισιτήρια για τη Vmax και τελικά πήγαμε σε κανονική αίθουσα. ( Πιστεύω ότι σε Vmax θα είναι ακόμα πιο γαμιστερή)

Έχω λοιπόν να δηλώσω ότι η ταινία ήταν ΓΑΜΑΤΗ!!!!!!!! Ήταν η απόλυτη καταστροφή με τα τέλεια ψηφιακά εφέ...

Τα είχε όλα.. Σεισμούς, καταποντισμούς, εκρήξεις ηφαιστείων, τσουνάμι, τη γη να ανοίγει στη μέση, οι πρωταγωνιστές να γλιτώνουν πάντα την τελευταία στιγμή... Ότι δηλαδή περιμένεις να δεις από μια αμερικάνικη ταινία καταστροφής...

Και ήρθε η ώρα να γίνω κακός... Διάβασα κριτικές για την ταινία και οι περισσότεροι την θάβουνε...

Και αναρωτιέμαι γιατι... Τι περιμένανε να δούνε; Συγκονιστικές ερμηνείες; ( Αν και τον Cusack τον θεωρώ πολύ καλό ηθοποιό)...

Ε λοιπόν όχι! Όταν πας να δεις μια τέτοια ταινία περιμένεις να δεις μόνο έφε... Το τέλος το καταλαβαίνεις από την αρχή.. Ξέρεις ποιοι θα σωθούν.. Ποιος θα γίνει ήρωας... Ποιος καλός θα γίνει κακός... Ποιος θα πηδηχτεί με ποια... Ποιος θα ερωτευτεί με ποια... κτλ κτλ κτλ... Αλλά δεν σε απασχολεί... Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι το θέαμα...

Επομένως όσοι θάψανε την ταινιούλα ας αναλογιστούν πάλι τον λόγο για τον οποίο φτιάχτηκε... Δεν δημιουργήθηκε για να σε ψυχαγωγήσει, αλλά για να σε διασκεδάσει...

Όσοι θέλουν να ψυχαγωγηθούν το φεστιβάλ στη συμπρωτεύουσα τελειώνει την Κυριακή... Τρέξτε να προλάβετε!!!

(Τελικά δεν έγινα και πολύ κακός... Χε χε χε)

Προσωπικά, λοιπόν, τη συστήνω ανεπιφύλακτα την ταινιούλα... αρκεί να ξέρετε για ποιο λόγο πάτε να την δείτε...

Φτιάχνοντας ένα ba(na)noffee...

(και αν σας βγει όπως εδώ να μου τρυπήσετε τη μύτη!!!)

Τις προάλλες λοιπόν είχα υποσχεθεί στις καλές μου φίλες ότι θα τους φτιάξω γλυκό... ναι ναι καλά διαβάσατε εγώ θα το φτιάξω... (Βασικά Κυριακή ήταν να το κάνω και όχι Δευτέρα, αλλά δεν είχαμε μπανάνες!!! Ερωτευμένη φίλη την επόμενη φορά που θα σου μπαστακωθώ σπίτι σου να έχεις αυτό το φρουτάκι... Δονήτη δεν έχεις... Αγγούρια δεν έχεις... Ε πάρε τουλάχιστον 2-3 μπανανούλες...)

Ξύπνησα λοιπόν κατά τις 2 το μεσημέρι... (Ναι πάλι κομμάτια ήμουν χτες... Και υποτίθεται ότι βγήκαμε για ένα ποτάκι... Χαλλλλλαρά...) και αφού η φίλη ^elfakos^ πήγε και μου έφερε τις μπανανούλες που χρειαζόμουν (Ξέρει να διαλέγει μπανάνες η φίλη!)... Ξεκίνησα να φτιάχνω το γλυκό...
Λοιπόν φίλες αναγνώστριες και μελλοντικές Βέφες έχουμε και λέμε. Παίρνουμε δύο κουτάκια ζαχαρούχο εβαπορέ, τους βγάζουμε το χαρτάκι και τα τοποθετούμε σε μία κατσαρόλα την οποία έχουμε γεμίσει με νερό. Βάζουμε την κατσαρόλα σε μεσαία φωτιά για 3 με 3.5 ωρίτσες. (Ναι φίλες θέλει πολύ για να καραμελώσει το γαλατάκι). Όση ώρα περιμένετε μπορείτε να τσατάρετε στο FB ή αν το έχετε εύκαιρο ένα σεξάκι είναι ότι πρέπει, μην ξεχαστείτε όμως... και ΠΡΟΣΟΧΗ ανα διαστήματα να πηγαίνετε να τσεκάρετε ότι το νερό καλύπτει τα τενεκεδάκια!!!!

Αφού περάσει η ώρα, βγάζετε τα τενεκεδάκια από την κατσαρόλα και τα αφήνετε να κρυώσουν.
Ανοίγεται το πακετάκι με τα πτι-μπερ και τα βάζετε στο multi (εκτός πάλι αν στο σπίτι που το φτιάχνετε δεν έχει multi, τότε θα αναγκαστείτε να τα θρυμματίσετε με τα χεράκια σας... Ερωτευμένη φίλη για τα Χριστούγεννα θα σου κάνω δώρο ένα multi, δεν γίνεται αγάπη μου να χαλάω τα θεσπέσια μου χεράκια!!!!). Απλώνετε τα θρυμματισμένα μπισκότα στη βάση του πυρέξ και έχετε λιώσει βουτηράκι και το περιχύνετε από πάνω ώστε να γίνουν όλα μια μάζα... Εδώ βάζετε και χεράκι να το πλάσετε λίγο (Να τα έχετε πλύνει πρώτα όμως χρυσές μου!!!)

Στη συνέχεια, κόβετε τις μπανανούλες σε φέτες και τις απλώνετε ομοιόμορφα πάνω από τη βάση που μόλις φτιάξατε... (Αν περισσέψει καμία σας επιτρέπω να την φάτε...)
Μετά, ανοίγετε τα τενεκεδάκια... ΠΡΟΣΟΧΗ θα πεταχτεί λίγο καραμέλα λόγο πίεσης... (Σταματήστε να γλύφετε τα δάχτυλα σας! Τι κακό πια αυτό... αμέσως να αρχίσετε το γλύψιμο....) και απλώνετε την καραμέλα πάνω από τις μπανάνες...

Καθ' όλη αυτή τη διάρκεια καλό θα ήταν να έχετε παρεούλα να σας βοηθάει... όχα σαν και μένα που με αφήσανε μονάχη να φτιάχνω το γλυκό και μου πήγανε για καφεδάκι!!! Αλλά θα τις κανονίσω όλες τους!!! Άντε πια!!!

Ας συνεχίσω... αφού τα κάνετε όλα αυτά... τοποθετείτε το γλυκό στο ψυγείο... (Χθες έμαθα ότι θέλει 24 hours στην ψύξη για να μπορεί να στέκεται... διαφορετικά φίλες μου να το σερβίρετε σε μπολάκια... Μπορεί να μην δείχνει ωραίο, αλλά είναι το ίδιο απολαυστικό... Σε περίπτωση πάλι που πάτε στο Love Bites να περιμένετε 24 ώρες!!!!)

Αφού παγώσει αν θέλετε το γαρνίρετε με σαντιγί... και Voila!

Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια...

Τελικά δεν πρέπει να πίνω!!!
Όχι, όχι, όχι δεν πρέπει να πίνω...
Ναι, δεν λέω την ώρα που πίνεις είσαι μια χαρά... Διασκεδάζεις... Φεύγουν οι αναστολές... Κάνεις κεφάλι... Πας και μιλάς στο γκομενάκι απέναντι... Φασώνεις το γκομενάκι απέναντι...
Η επόμενη μέρα όμως...
Πώς μαζεύεις τα κομμάτια σου;
Σηκώνεσαι από το κρεβάτι και νιώθεις μια ζαλάδα, μια σκοτοδίνη, ένα δεν τη θέλω τη ζωή μου αν είναι να είμαι έτσι, ένα σκοτώστε με να με απαλλάξετε από το μαρτύριο του hang-over... Ακόμα χειρότερο είναι η στγμή που ξεκινάς να θυμάσαι τι έκανες χτες... Πόσο ρόμπα έγινες, αν έγινες...
Τι είπες... Σε ποιον το είπες... Ποιον φάσωσες... Ποιον φάσωσες και δεν έπρεπε να τον φασώσεις... Σε ποιο σπίτι ξέχασες το βρακί σου χτες; (αν φοράς. Εγώ πάντως πάντα φοράω!!!)... Και το χειρότερο είναι να έχεις κενά μνήμης και ειδικότερα αν μπορούν αυτά τα κένα να στα συμπληρώσουν οι φίλοι σου...
Ευτυχώς εμένα δεν μου έχει συμβεί (ακόμα...)
Έχω όμως αρκετούς φίλους που το έχουν πάθει και σιχτιρίζουν τι ζωή τους...

Και διερωτώμαι εγώ τώρα... Γιατί πίνουμε;

Η φίλη ^elfakos^ θα έλεγε "Για να ξεχάσουμε στιγμές, εξαιτίας των τραγουδιών που παίζει ο dj (Ερμή πρόσεχε!) και γιατί με το αλκοόλ φανερώνουμε τους σκοτεινούς εαυτούς μας.... (Μουαχαχαχαχαχα)".
Μια άλλη φίλη μου ξανθιά (φυσική καλέ όχι ντεκαπαρισμένη!) είπε για να μεθύσουμε! (Η φυσικότητα του χρώματος που λέγαμε!) και μια "ερωτεύμενη" φίλη λέει "Πίνω για να γίνω!"... Ναι φίλη για σένα λέω που μου το παίζεις free... αλλά αν θες να ξέρεις ούτε εγώ δεν έχω βάλει τέτοιο wallpaper!!!!!!

Εγώ απλά θα πω ότι πίνω γιατί θέλω να χαλαρώσω από την καθημερινότητα και να περάσω όσο καλύτερα μπορώ με την παρέα μου. Όμως θέλει μέτρο, αλλά χτες το χάσαμε... Ο αέρας της Θεσσαλονίκης φταίει!!!! Σήμερα όμως δεν θα πιούμε.... Ε φίλη;

Rainy Day...

Scene 1:

-Ευχαριστώ για τον καφέ...
-Να έρχεσαι να τα λέμε...
-Μπορούμε να τα πούμε και αλλού, όχι μόνο εδώ...

Μια απρόσμενη, αλλά ευχάριστη γνωριμία...

Scene 2:

Στο ίδιο βαγόνι του μετρό... Μιλήσαμε λίγο... Κάτι είναι και αυτό...

Scene 3:

Me and you... Never gonna happen!

Ότι δεν σε σκοτώνει...

Μίλησα σήμερα με ένα παιδί στο msn. Τι παιδί δηλαδή, 31 χρόνων μαντράχαλος.
Τον είδα...
Με είδε...
Αρέσαμε ο ένας στον άλλον...
και ήρθε η κύρια ερώτηση από μέρους μου: "Τι ψάχνεις;"
απάντηση: "Να περνάω καλά χωρίς δεσμεύσεις"

Έψαχνε ουσιαστικά ένα fuck-buddy... Εκεί πέρα κόλλησε το πράγμα. Πείτε με ρομαντικό παιδί. Πείτε με εκτός τόπου και χρόνου. Πείτε ότι είμαι ακόμα μικρό και θα μεγαλώσω. Πείτε ότι θέλετε, αλλά εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Θέλω στο μυαλό μου να υπάρχει και η προοπτική της εξέλιξης. Όχι απλά κάνουμε ένα, δύο, τρία κτλ... γαμάτα σεξάκια, αλλά χωρίς δεσμεύσεις...

Η συζήτηση με τον συγκεκριμένο συνεχίστηκε. Βασικά εγώ ρώταγα και αυτός απαντούσε. Με τα πολλά έμαθα ότι γενικά δεν τον ενδιαφέρει η προοπτική σχέσης, ότι αυτό που ζητάει το κάνει μερικά χρονάκια και δεν σκοπεύει να το αλλάξει και ευλόγως διερωτήθηκα "Μα καλά δεν του έχει λείψει η συντροφικότητα; Το αίσθημα του να έχω τον άνθρωπό μου;" 
Τότε τον ρώτησα "Και κάνεις συνέχεια σεξ χωρίς συναίσθημα;"
Και η απάντηση ήρθε... "Μα ποιος μίλησε για χωρίς συναίσθημα. Υπάρχει συναίσθημα απλά αρχίζει και τελειώνει εκεί..."

Και τι είναι το συναίσθημα για να το κοντρολάρεις; Πόσο πολύ πρέπει να πιέσεις τον εαυτό σου για να τον κάνεις να νομίζει ότι δεν αισθάνεται κάτι;

Η συζήτηση συνεχίστηκε λίγο ακόμα και έμαθα ότι παλαιότερα έκανε μόνο σχέσεις και μου δημιουργήθηκε μια απορία. Αν και ήταν προσωπική την έκανα... "Πόσο έχεις πληγωθεί από τις σχέσεις σου;"
Απάντηση... "Πάρα πολύ"

Δεν θα πω ότι δεν το είχα σκεφτεί. Είναι κλασσική αντίδραση ανθρώπου που έχει πληγωθεί, που έχει χάσει την εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους και που έχει κλειστεί στον εαυτό του... Και αυτά πάνω κάτω του είπα. Αυτός όμως έλεγε ότι είναι μια χαρά έτσι και χαρακτηριστικά όταν του μίλησα περί κτητικότητας μου είπε δύο φράσεις "Κανείς δεν είναι κανενός" και "Όλοι παίρνονται με όλους"...
Μιλήσαμε κι άλλο... όχι πολύ... μου είπε επίσης ότι όταν ήταν στην ηλικία μου είχε περίπου τις ίδιες αντιλήψεις με μένα, πλέον έγινε ρεαλιστής και είδε τη ζωή κατάματα...
Χαιρετηθήκαμε και το κλείσαμε... εξάλλου σεξ έψαχνε ο άνθρωπος όχι κουβέντα...

Όλη αυτή η συζήτηση με έβαλε σε σκέψεις... Στην αρχή περάσανε από το μυαλό μου τα κλασσικά...
Ο gay κόσμος είναι "βρώμικος"... Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μόνο για το σεξ... κτλ κτλ...
Μετά σκέφτηκα αυτόν και το πόσο πολύ είχε πληγωθεί για να φτάσει σε τέτοιο σημείο...
Στη συνέχεια σκέφτηκα εμένα... σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να γίνω έτσι... όσο και να πληγωθείς μπορείς να εξακολουθείς να ελπίζεις...
Εγώ πάντως αυτό σκοπεύω να κάνω...