Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια...

Τελικά δεν πρέπει να πίνω!!!
Όχι, όχι, όχι δεν πρέπει να πίνω...
Ναι, δεν λέω την ώρα που πίνεις είσαι μια χαρά... Διασκεδάζεις... Φεύγουν οι αναστολές... Κάνεις κεφάλι... Πας και μιλάς στο γκομενάκι απέναντι... Φασώνεις το γκομενάκι απέναντι...
Η επόμενη μέρα όμως...
Πώς μαζεύεις τα κομμάτια σου;
Σηκώνεσαι από το κρεβάτι και νιώθεις μια ζαλάδα, μια σκοτοδίνη, ένα δεν τη θέλω τη ζωή μου αν είναι να είμαι έτσι, ένα σκοτώστε με να με απαλλάξετε από το μαρτύριο του hang-over... Ακόμα χειρότερο είναι η στγμή που ξεκινάς να θυμάσαι τι έκανες χτες... Πόσο ρόμπα έγινες, αν έγινες...
Τι είπες... Σε ποιον το είπες... Ποιον φάσωσες... Ποιον φάσωσες και δεν έπρεπε να τον φασώσεις... Σε ποιο σπίτι ξέχασες το βρακί σου χτες; (αν φοράς. Εγώ πάντως πάντα φοράω!!!)... Και το χειρότερο είναι να έχεις κενά μνήμης και ειδικότερα αν μπορούν αυτά τα κένα να στα συμπληρώσουν οι φίλοι σου...
Ευτυχώς εμένα δεν μου έχει συμβεί (ακόμα...)
Έχω όμως αρκετούς φίλους που το έχουν πάθει και σιχτιρίζουν τι ζωή τους...

Και διερωτώμαι εγώ τώρα... Γιατί πίνουμε;

Η φίλη ^elfakos^ θα έλεγε "Για να ξεχάσουμε στιγμές, εξαιτίας των τραγουδιών που παίζει ο dj (Ερμή πρόσεχε!) και γιατί με το αλκοόλ φανερώνουμε τους σκοτεινούς εαυτούς μας.... (Μουαχαχαχαχαχα)".
Μια άλλη φίλη μου ξανθιά (φυσική καλέ όχι ντεκαπαρισμένη!) είπε για να μεθύσουμε! (Η φυσικότητα του χρώματος που λέγαμε!) και μια "ερωτεύμενη" φίλη λέει "Πίνω για να γίνω!"... Ναι φίλη για σένα λέω που μου το παίζεις free... αλλά αν θες να ξέρεις ούτε εγώ δεν έχω βάλει τέτοιο wallpaper!!!!!!

Εγώ απλά θα πω ότι πίνω γιατί θέλω να χαλαρώσω από την καθημερινότητα και να περάσω όσο καλύτερα μπορώ με την παρέα μου. Όμως θέλει μέτρο, αλλά χτες το χάσαμε... Ο αέρας της Θεσσαλονίκης φταίει!!!! Σήμερα όμως δεν θα πιούμε.... Ε φίλη;