Με την πρώτη ματιά...

Ο Αλέξανδρος και ο Έκτορας συναντήθηκαν πρώτη φορά σ’ ένα μπαράκι της Μυκόνου την περίοδο των διακοπών τους.  Τους είχε βρει το ξημέρωμα, όταν τα βλέμματα τους συναντήθηκαν και έμειναν για μερικές στιγμές κολλημένα. Ο Αλέξανδρος ήταν εκεί με την παρέα του, ενώ ο Έκτορας εκείνη τη στιγμή είχε αγκαλιά τη σχέση του. Για το επόμενο μισάωρο αρκετές φορές το βλέμμα του ενός έπεφτε στο βλέμμα του άλλου. Υπήρχε αμοιβαία έλξη, όμως ήταν προφανές ότι δεν μπορούσαν να μιλήσουν, αντ’ αυτού μιλούσαν τα μάτια τους.

Ο Αλέξανδρος ήταν ένα νεαρό παλικάρι, που επισκεπτόταν πρώτη φορά το νησί τον Ανέμων. Ο Έκτορας, από την άλλη, ήταν ένας καλοδιατηρημένος τριανταπεντάρης [ίσως και μεγαλύτερος] που το βλέμμα του έκρυβε πολλά.  Εκείνο το βράδυ κάνεις δεν έκανε το βήμα να γνωριστούν, απλώς έφυγαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις ο μεν με την παρέα του ο δε με την δική του «παρέα».

Την επόμενη μέρα οι δρόμοι του δεν συναντήθηκαν παρά μόνο το βράδυ πάλι, στο ίδιο μαγαζί. Το παιχνίδι με τα βλέμματα συνεχίστηκε για μια ακόμα φορά, μόνο που αυτή τη φορά ανακάλυψαν κάτι κοινό. Ένας κοινός γνωστός τους ήταν στο νησί. Ο Αλέξανδρος φρόντισε να μάθει τα στοιχεία του άγνωστου μέχρι στιγμής άντρα. Προσπάθησε και να τον γνωρίσει, αλλά ποτέ δεν ήταν μόνος του και δεν ήθελε να προκαλέσει, οπότε και το άφησε στην τύχη.

Η τύχη όμως δεν ήθελε να τους αφήσει. Ίσως ήταν τυχαίο, ίσως και όχι, αλλά το επόμενο απόγευμα έτυχε να τρώνε σε διπλανά τραπέζια. Ο Αλέξανδρος ήταν εκεί με τον κοινό γνωστό τους και έτσι ο Έκτορας σηκώθηκε να χαιρετήσει. Η πολυπόθητη γνωριμία επιτέλους γινόταν πραγματικότητα. Αντάλλαξαν δυο κουβέντες και ο Έκτορας πήγε να κάτσει με την «παρέα» του. Το βράδυ ξαναβρέθηκαν στο ίδιο μαγαζί. Πλέον μπορούσαν να χαιρετηθούν με άνεση και απλά να συνεχίζουν να κοιτάζονται. Δυστυχώς και για τους δύο εκείνο το βράδυ ήταν το τελευταίο του Αλέξανδρου στο νησί. Ένας διαπληκτισμός μεταξύ του Έκτορα και της σχέση του, τον ανάγκασε να φύγει νωρίς και χωρίς να προλάβει να χαιρετήσει.

Η ιστορία τους θα μπορούσε να είχε τελειώσει εκεί. Δύο άνθρωποι που έτυχε να βρίσκονται στο ίδιο νησί, έτυχε να κοιταχτούν, έτυχε να αρέσει ο ένας στον άλλον, έτυχε εκείνη την περίοδο ο ένας να έχει σχέση, έτυχε να έχουν ένα κοινό γνωστό. Ή ίσως και να μην ήταν απλά τύχη, ίσως να ήταν η μοίρα...

Ποτέ δεν θα το μάθαιναν αν δεν υπήρχε το Ίντερνετ…